نــفـــسم
 یــــارِ من
چه بهمن عشقی در قلبم به پا شد

همان نوزدهمین طلوعی که تو به دنیا آمدی و دنیایِ من شدی

آرامِ جانم شدی و از آن به بعد من رویاهایم را با داشتنت زندگی می کنم

 آبادانیِ روزهای ویرانی ام ، زیباییِ چشمانِ عسلیت و خنده های شیرینت

همه و همه قندِ مکرر است  همین است که وقتی نگاهت می کنم

دلم به نا کجا آباد می رود

شکارچی قلبم ، دلخوشیِ ناب لحظاتم، عشق زمستانه ی من

تولدت مبارکم باشه.
-تقدیر-

نوشته شده در شنبه 98/11/19ساعت 8:40 صبح توسط arda2| نظرات ( ) |